nr 100

Nou ik zit eindelijk op nummer 100. Om het maar een beetje luchtig te houden en het niet te hebben over mijn gezondheid, wil ik het hebben over MIJN appeltaart.

Mijn appeltaart is zo langzamerhand beroemd aan het worden. Als ik maar ergens zeg dat ik weer eentje ga bakken heb ik zowat file bij de voordeur. Nou ja oke dat is een beetje overdreven. Maar er wordt dan wel verlekkerd gekeken. De appeltaart die ik woensdag heb gebakken die is afgeleverd op zo'n boerderijweg. Mogen ze daar ruzie maken over wie het laatste puntje/blokje mag. Mochten er mensen zijn die ook zin hebben in appeltaart laat het me even van te voren weten want dan bak ik er weer eentje.

Tot Blogs!!!

Bij de internist

Vandaag moest ik weer naar het ziekenhuis voor mijn darmen. Heb nog steeds erg veel last van mijn buik en veel pijn. Kan nog steeds niet normaal eten. Doe ik dit wel dan is het gelijk helemaal mis. Ik probeer het wel een beetje op te bouwen, eet nu weer bruine boterhammen en fruit (dit kon ik eerst helemaal niet eten). Avond eten is nog moeilijk, want als ik dat doe dan mag ik gelijk daarna gaan laxeren. Dus eet ik maar 1 lepeltje ofzo.

Maar we waren gebleven bij de interist. Ik heb een hele erge luie darm die weer opgang moet komen. Hij vond mij nog erg jong om dit nu al zo erg te hebben. Ik hoef nu nog maar 1 medicijn te gebruiken en als het echt niet meer gaat moet ik laxeren zonodig tig liter om leeg te komen:(

Moet voldoende drinken en genoeg vezels eten was zijn advies weer en de medicijnen. Over 4 weken terug komen en als het dan nog niet over is gaat hij contact opnemen met het AMC (maag lever darm specialist) en hem om advies vragen en eventueel doorsturen. En als ik het een paar jaar blijf houden dan kan het zijn (zo vertelde hij) dat ik een stoma moet. Maar laten we daar maar niet vanuit gaan. brrrrrrr

Mijn vader ging met me mee naar het ziekenhuis omdat ik natuurlijk niet kan rijden. Op de terug weg gaat de brandweerpieper. Dus gelijk werd het gaspedaal ingetrapt, telefoon gepakt, bellen naar de kazerne dat ze zijn spullen mee moesten nemen naar de plaats van de brand. Wij met over de 100 km per uur (ik zal maar niet zeggen hoe hard) richting de brand. Want tja hij kon me niet thuis afzetten want dat kostte tijd.

We wisten al wat voor een brand het zou zijn, een bossagebrand, dat is niet zo heel ernstig maar toch gingen we er met een snelheid naar toe. Kon mooi toekijken omdat ik recht voor het brandje werd neergezet. We waren er nog sneller dan de brandweerauto terwijl wij uit Lelystad moesten komen. Gelukkig was de brand zo uit. Maar ze verwachten dat ze er vanavond nog wel uit moeten... Laten we het maar niet hopen. Daarna moest Paps nog even naar de kazerne en daarna hoop naar huis. Was me wel weer een dagje. Nu wachten tot dat vriendjelief vrij is met werken en dan lekker naar huis met hem. Want het wordt nu toch echt ook mijn huisje. Als het goed is per 1 oktober als alles mee zit. We hebben nl de datum al weer verder moeten schuiven.

Hoop ook weer snel aan het werk te kunnen. Misschien einde van de week begin volgende week. Ff duimen draaien. Mag dan ook wel naar 5 volle weken thuis te hebben gezeten.

Tot Blogs....

Kijkoperatie

Ben al een tijdje uit het ziekenhuis, maar nog steeds niet helemaal fit, dacht ik laat ik dan maar eens even vertellen hoe die kijkoperatie is gegaan.

Ik moest mij dinsdag om 10 uur melden in het ziekenhuis. Ze vertelden mij daar dat ik als laatste aan de beurt zou zijn maar ze konden nog niet precies vertellen hoe laat dat zou zijn.

Dus mij geinstalleerd op de 2 persoonskamer en een boekje gepakt om wat te gaan lezen. En wat gaat de tijd dan langzaam zeg. Vooral omdat je niet weet wanneer je geholpen wordt. Uiteindelijk kwamen ze om kwart over 3 bij me met dat ik me mocht opkleden en de medicatie in mocht nemen en dat het ongeveer nog een half uurtje zou duren. Nou dat half uurtje is uiteindelijk 6 uur geworden. Medicatie was toen alweer uitgewerkt maar ik hoefde geen nieuwe. Ze hebben me toen naar de verkoeverkamer gebracht waar ik voorbereid zou worden. Infuus in, aan de hartbewaking enz enz. Uiteindelijk heeft het nog meer als een uur geduurt voordat ik naar de ok werd gebracht. Daar hebben we nog wat lol gehad met mijn orthopeet en volgens zei ik weltrusten tegen de broeder en de zuster die mij onder zeil brachten.

Toen ik weer wakker werd, (dit heb ik me allemaal laten vertellen want ik herinner me alleen wat vlagen) dit was op de IC (verkoeverkamer was dicht) heb ik alles bij elkaar geschreeuwd van de pijn. Gelukkig kwam mijn moeder daarna snel binnen en heeft me rustig gekregen door te gaan kriebelen over mijn arm. Heb erg veel morphine achtig spul gehad omdat ik echt verging van de pijn (die pijn kan ik me helaas wel herinneren) Volgens mijn moeder heb ik aan iedereen die binnen kwam inclusief haar mijn excuses aangeboden omdat ik zo lastig was. Op een gegeven moment ben ik naar mijn eigen kamer gebracht en heb daar om eten en drinken gevraagd omdat ik al zo lang niet meer had gegeten. Met een bord op mijn borst (ik lag half in bed) zat ik stoned voor me uit te kijken. Toen mijn moeder zei dat ik me beschuit op moest eten. Ik wist niet meer hoe dat moest. Uiteindelijk is mijn moeder 's avonds tegen half 11 weggegaan en ben ik gaan slapen nou ja slapen, dacht ik dat ik heel lang had geslapen bleek het maar een kwartiertje te zijn geweest. Wat duurt zo'n nacht dan lang zeg. De volgende morgen was ik nog zo stoned als een garnaal en wist toen ook niet meer hoe ik mijn tenen moest bewegen toen de orthopeet aan mijn bed stond. Ik moest blijven meldde hij mij. Dit omdat ze de pijn medicatie niet goed bij mij kregen, had nog te veel pijn. De fysiotherapeut is ook nog langs geweest en die meldde dat mijn enkelbanden en spieren ernstig verkort waren en dat daar een hele lange tijd overheen ging eer dat weer goed zou zijn. 's Middags kwam de dokter nog een keertje langs en die heb ik maar even gevraagd dat ik eigenlijk met bezoekuur wel naar huis wilde voelde me al veel beter. Gelukkig kunnen neuzen alleen maar in tekenfilms groeien en in het echt niet. Kan amper op mijn voet staan en ben nu dus helemaal gebonden aan mijn krukken.

Nu na een week voel ik me nog steeds beroerd. Ben veel moe en heb last van duizelingen, zie vaak alles dubbel, waarschijnlijk bloeddruk te laag dit kan nog een oorzaak zijn van de narcose. Dus dat zal allemaal wel overgaan daar maak ik me niet zo druk om.

Morgen moet ik naar het ziekenhuis voor mijn buik. Dus morgen of overmorgen schrijf ik daar wel weer een up-date over. Sorry dat het zo lang heeft geduurd met het op de hoogte brengen van het wel en wee hiero. Maar ik voelde me echt belabberd.

Tot Snel!!!!

Puppy bezoek

Een tijdje geleden is mijn lieve Collega M bij ons op bezoek geweest met haar puppy's. Gelukkig waren ze al verkocht anders had er 1tje moeten blijven. Wat een schatjes waren dat zeg. Natuurlijk zal ik jullie de foto's niet onthouden. Met dank aan Miss Nonsens en Mac Nonsens die dit mogelijk hebben gemaakt.

Weer een ziekenhuisbezoek

Daar was ik weer. Een paar dagen niets van me laten horen. Maar hier ben ik weer met een blogje. Mijn zus is inmiddels thuis maar moet vandaag weer naar het ziekenhuis en hoe dat afloopt dat weten we nog niet. Misschien blijven misschien naar huis. Maar de baby zit er nog steeds in.

Ook ik ben weer naar het ziekenhuis geweest maar nu naar de anastesist. Want ik moet nog een kijkoperatie krijgen. Ik was helemaal gezond nou ja op mijn darmklachten na dan. Even gevraagd of hij al wist wanneer ik onder narcose moest, maar dat kon hij nog niet zien in de computer. Maar ik kon het altijd even vragen bij de othopeet, dus dat heb ik maar gedaan. En daar kreeg ik te horen dat het waarschijnlijk over 3 weken was... yessssssss Kom ik toch nog een keertje van die krukken af.... Heeft nu al wel lang genoeg geduurt. Vond de narcose man ook al. Heel hard hopen dat het dan ook echt over 3 weken gebeurd want tja anders moet het na mijn vakantie. En dat is al over 56 dagen :) Ook had de narcose man mijn bloeduitslagen bij zich. Ik natuurlijk daar even een blik op werpen en het zag er fantastisch uit. Normaal heb ik een reumawaarde die hoog is en nu zat ik gewoon bij de normale mensen onder de 10. Ik had 7.7 dus was super trots. Alleen ga ik volgende week vrijdag wel andere medicijnen aanvragen want ik krijg haar uitval:(

Maar er komt een beetje licht aan het einde van de tunnel!!!!! Volgend jaar is het mijn jaar!!!

Tot Blogsss. Oh hoop trouwens dat iedereen een fijne vakantie heeft gehad. En de verhalen hoor ik wel als ik weer kom werken!!! Mis jullie allemaal hoor.....

Doktersbezoek

Net weer terug van de dokter. Mag weer liters laxeermiddelen gaan drinken. Ik zit alweer helemaal vol. We gaan nu kijken of mijn darmen met een beetje hulp op gang komen.
Ook moest ik een hartfilmpje laten maken om te kijken of ik bepaalde medicijnen wel mocht hebben. Uiteraad was het hartfilmpje goed :) toch nog iets wat goed is.
Het jammere aan dit allemaal is is dat ik nog steeds niet aan het werk mag :( En dat is zwaar Kl.te....

Tot Blogs!!!

Weer....

naar de dokter vanmiddag. Nog steeds niets gebeurd. Val af maar kom ook aan in gewicht. Hoe dat kan??? Nou ik eet bijna niets, alleen maar creackers, maar er komt niets uit. Krijg een smaller gezicht en mijn kleding zit los. Alleen mijn buik is heeeeeeeel groot. We snappen er niets van. Dus maar weer een afspraak gemaakt bij de dokter. Want het is een beetje raar dat ze me naar huis hebben gestuurd zonder dat ze weten waarom ik niet naar de toilet kan. Tja het enige wat ze hebben gezegd is dat ik veel vezels moet eten. Maar dat doe ik al. En dat helpt ook niet. Wij vinden het allemaal maar raar.

Mijn zus ligt nog steeds in het VU en het kindje zit nog steeds in haar buik. Ze is nu 27 weken en 5 dagen. Weer een dag extra dat het kindje in haar buik zit. Gelukkig maar.

Misschien zondag even koekeloeren op het werk....

Tot snel!!!!

En dan....

zit je alleen thuis te niksen. Beetje bloggen hier en een beetje posten daar..
In het ziekenhuis had je nog een beetje aanspraak van je mede kamer genoten. Maarrrrrr er is geen betere plek dan thuis hoor dat is 1 ding wat zeker is. Maar soms is het zooooo saai.

Heb volgens mij echt slaap in moeten halen want was pas om half 11 uit mijn bed. Was er wel eerder uitgeweest want de telefoon ging hier vanochtend om half 7. Maar gelukkig was het mijn zus uit Canada dat belde. Als het goed is komen ze iets eerder naar huis dan gepland. En ze zal iedere dag bellen hoe het gaat met mijn andere zus in het ziekenhuis.
Tot op heden gaat het nog steeds goed daar in Amsterdam en blijft de kleine mooi zitten. En zo moet het ook nog eventjes blijven. Ongeveer nog 2,5 week zowiezo. Maar ja, zal de baby de eigenschap van de familie hebben overgenomen???? Want tja we zijn hier allemaal wel een klein beetje eigenwijs:)

1 jaar

Gisteren waren vriendjelief en ik 1 jaar bij elkaar. En natuurlijk had ik al een kadootje voor hem. En kon ik hem mooi nieuwsgierig maken. Had al aan mijn moeder gevraagd of ze als ik nog in het ziekenhuis lag hem mee wilde nemen. Want het was zo groot dat het niet ffies in je tas ofzo past. Ik had nl een foto van ons 2en in sepia op linnen laten zetten. En die was echt geweldig geworden.

Vriendjelief heeft me echt verwend. Heb een onwijs lekker luchtje van hem gehad. Waar ik dus ook ontzettend blij mee ben.

En ook nog een blender.......Tja soms moet je gewoon heel vaak zeggen dat je die gaat kopen en dat je die heel graag wilt hebben. Hij is ook zo goed voor me, de lieverd.

Het is voor hem ook niet makkelijk geweest om alleen 1 uurtje je vriendinnetje te zien die in het ziekenhuis ligt. Maar gelukkig ben ik nu thuis bij mijn ouders. Dus hij kan langskomen wanneer hij maar wil.

Maar we hebben 1 jaar. En we gaan voor nog heel wat jaartjes!!!!!!!

Daar ben ik weer

Afgelopen donderdag moest ik naar het ziekenhuis. Nou dit is echt uitgedraaid op een ramp. Want ik werd uiteindelijk geweigerd door 1 van de artsen. Deze heeft nu ook een klacht aan der broek hangen. Want de volgende dag werd ik direct opgenomen in het ziekenhuis. Mijn darmen waren er mee opgehouden. Ik kon nl al een paar weken niet meer eten en had ook geen ontlasting meer. De internist heeft een hele lange tijd naar mijn buik zitten te luisteren maar er was echt geen gerommel te horen. En dat heb ik geweten. Ik kon gelijk beginnen met een ophooggaande klysma (een flesje met een hele lange slang eraan). Deze werd 2 keer per dag voorgeschreven en ook nog eens 3 keer per dag een zakje met poeder. Dit heeft echt niet geholpen. Ik kon niet naar de toilet. Dus toen zijn ze het gaan proberen met een druppelklysma. Dit is een klysma dat zit in een infuuszak en daaraan een infuusslang en dit gaat in je achterste. Ook hier kwam geen resultaat van. Maar ik werd wel heel beroerd van al die klysma. Zelfs zo erg dat ik elke keer bijna flauwviel op de toilet. En ik net niet hoefde te overgeven. Dus toen heb ik even een dag rust gehad maar ik kreeg wel toen 1 liter laxeermiddel dat ik moest drinken. Want het moest nl loskomen want 2 dagen later kreeg ik een darmonderzoek en dan MOET je helemaal leeg zijn. Dus de volgende dag mocht ik 's ochtends vroeg al beginnen met 1 zakje EN 1 liter laxeermiddel. Hier heb ik in totaal 5 van gehad die dag en 's avonds was ik nog niet leeg dus toen heb ik nog weer een druppelklysma gekregen maar nu ook nog eens met een ballonnetje er aan. Toen leek het dat ik leeg was maar dit was vanmorgen niet het geval. Weer moest ik 2 liter laxeermiddel drinken. En afwachten op het darmonderzoek die ik om half 11 zou hebben.
Van te voren had ik al aangevraagd of ik een roesje mocht krijgen maar gelukkig was dit standaard. Helaas werd ik tijdens het onderzoek wakker en heb het ergste gedeelte dus meegemaakt. Ik kan je vertellen dat dit geen pretje was. Gelukkig was het toen zo voorbij. Toen ik tijdens het onderzoek wakker werd keek ik recht in mijn eigen darmen via een beeldscherm. Heb ik die ook eens een keer gezien van binnen :)
Vervolgens toen ik werd opgehaald zei de zuster van het onderzoek ook nog eens dat ik even moest gaan slapen want dan was ik zo alles vergeten. Dat was nl de bedoeling van het spul wat ze me hadden toegediend. Nou ik kan je vertellen ik ben het nog steeds niet vergeten.
Helaas is er niets uit het onderzoek gekomen. Wel hebben ze kunnen uitsluiten dat er geen enstige dingen in mijn darmen aan het rondzwerven zijn. Dus dat is dan wel weer een opluchting.
Op dit moment ben ik nog heel erg brak. Heb geen enkele nacht behoorlijk geslapen. Eerste paar nachten een warrige man die morfine infuus er elke keer bijna uittrok of viel of het licht aan deed. En de laatste 2 dagen 2 snurkende dames. Dus heb ik een aantal keren 's nacht de krant zitten te lezen. Of rond lopen spoken over de afdeling. Tja je moet toch wat he.
Maar nu zit ik gelukkig thuis en moet ik afwachten en aansterken. Iedereen bedankt voor de lieve woorden en de bloemen en kaartjes en smsjes!!!

Helaas ligt mijn zus nu in het ziekenhuis. Ze is gisteren eerst opgenomen in Lelystad maar 's nachts overgebracht naar het VU in Amsterdam. Ze verliest nl elke keer vruchtwater en heeft weeen. Elke dag is nu meegenomen dat de baby blijft zitten. Dus dat wordt duimen draaien.

Update

Gisteren naar de dokter weer geweest. Ik lijk wel iemand die 5 maanden zwanger is. Mijn buik is groter dan de buik van mijn zus die 23 weken zwanger is.

Vandaag moet ik naar het ziekenhuis. Tas staat al gepakt want zelfs de dokter denkt dat ik moet blijven.

Want wat is er nou precies aan de hand. Ik kan gewoon niet meer

En dat is best heel vervelend. Kan bijna niks meer eten, ach ook wel weer goed voor de lijn misschien. Nou ja uhm sinds vorige week zaterdag 2,5 kilo aangekomen omdat er gewoon niets meer uitkomt. grrrrrrr, maar we gaan niet bij de pakken neerzitten dus het komt gewoon allemaal goed en volgend jaar wordt het gewoon mijn JAAR. Met geen gezeur en trammelant van ziek zijn hier en ziek zijn daar.

Hoop wel dat ik vanavond gewoon kan werken.........

Jullie horen nog van me!!!!

Wie....

wordt bezoeker numero 5000????


Je weet wat je dan moet doen als je dat bent he