Daar ben ik weer

Afgelopen donderdag moest ik naar het ziekenhuis. Nou dit is echt uitgedraaid op een ramp. Want ik werd uiteindelijk geweigerd door 1 van de artsen. Deze heeft nu ook een klacht aan der broek hangen. Want de volgende dag werd ik direct opgenomen in het ziekenhuis. Mijn darmen waren er mee opgehouden. Ik kon nl al een paar weken niet meer eten en had ook geen ontlasting meer. De internist heeft een hele lange tijd naar mijn buik zitten te luisteren maar er was echt geen gerommel te horen. En dat heb ik geweten. Ik kon gelijk beginnen met een ophooggaande klysma (een flesje met een hele lange slang eraan). Deze werd 2 keer per dag voorgeschreven en ook nog eens 3 keer per dag een zakje met poeder. Dit heeft echt niet geholpen. Ik kon niet naar de toilet. Dus toen zijn ze het gaan proberen met een druppelklysma. Dit is een klysma dat zit in een infuuszak en daaraan een infuusslang en dit gaat in je achterste. Ook hier kwam geen resultaat van. Maar ik werd wel heel beroerd van al die klysma. Zelfs zo erg dat ik elke keer bijna flauwviel op de toilet. En ik net niet hoefde te overgeven. Dus toen heb ik even een dag rust gehad maar ik kreeg wel toen 1 liter laxeermiddel dat ik moest drinken. Want het moest nl loskomen want 2 dagen later kreeg ik een darmonderzoek en dan MOET je helemaal leeg zijn. Dus de volgende dag mocht ik 's ochtends vroeg al beginnen met 1 zakje EN 1 liter laxeermiddel. Hier heb ik in totaal 5 van gehad die dag en 's avonds was ik nog niet leeg dus toen heb ik nog weer een druppelklysma gekregen maar nu ook nog eens met een ballonnetje er aan. Toen leek het dat ik leeg was maar dit was vanmorgen niet het geval. Weer moest ik 2 liter laxeermiddel drinken. En afwachten op het darmonderzoek die ik om half 11 zou hebben.
Van te voren had ik al aangevraagd of ik een roesje mocht krijgen maar gelukkig was dit standaard. Helaas werd ik tijdens het onderzoek wakker en heb het ergste gedeelte dus meegemaakt. Ik kan je vertellen dat dit geen pretje was. Gelukkig was het toen zo voorbij. Toen ik tijdens het onderzoek wakker werd keek ik recht in mijn eigen darmen via een beeldscherm. Heb ik die ook eens een keer gezien van binnen :)
Vervolgens toen ik werd opgehaald zei de zuster van het onderzoek ook nog eens dat ik even moest gaan slapen want dan was ik zo alles vergeten. Dat was nl de bedoeling van het spul wat ze me hadden toegediend. Nou ik kan je vertellen ik ben het nog steeds niet vergeten.
Helaas is er niets uit het onderzoek gekomen. Wel hebben ze kunnen uitsluiten dat er geen enstige dingen in mijn darmen aan het rondzwerven zijn. Dus dat is dan wel weer een opluchting.
Op dit moment ben ik nog heel erg brak. Heb geen enkele nacht behoorlijk geslapen. Eerste paar nachten een warrige man die morfine infuus er elke keer bijna uittrok of viel of het licht aan deed. En de laatste 2 dagen 2 snurkende dames. Dus heb ik een aantal keren 's nacht de krant zitten te lezen. Of rond lopen spoken over de afdeling. Tja je moet toch wat he.
Maar nu zit ik gelukkig thuis en moet ik afwachten en aansterken. Iedereen bedankt voor de lieve woorden en de bloemen en kaartjes en smsjes!!!

Helaas ligt mijn zus nu in het ziekenhuis. Ze is gisteren eerst opgenomen in Lelystad maar 's nachts overgebracht naar het VU in Amsterdam. Ze verliest nl elke keer vruchtwater en heeft weeen. Elke dag is nu meegenomen dat de baby blijft zitten. Dus dat wordt duimen draaien.