Wachten op een kleintje

woensdag 17 oktober 2007

Het is een tijd van komen en een tijd van gaan

Vandaag lekker naar huis. Maar wat ga je nou op zo´n wachtdag doen. Helemaal niets. Ik ben nl niet zo fit. Heb gigantisch last van mijn buik. En heb de hele nacht niet geslapen. Gisteren al flink zitten te laxeren. Maar voel me nog erg beroerd. Ben nu wel erg blij dat ik naar huis toe mag. Het is wel even genoeg geweest. Hoe wel ik heel erg genoten heb hoor. Maar het is gewoon even genoeg voor dit jaar. Morgenavond kan ik weer eindelijk de kleine Noa even vasthouden. Mijn lieve Sennie een dikke kus geven. Heb hem vreselijk gemist. De souveniertjes zijn gekocht behalve voor de kleine Sennie, we hebben maar besloten dat we wat voor hem iets in Nederland kopen.
We hebben hier heel wat meegemaakt. Maar natuurlijk zal ik daar een ander blog over schrijven. Met foto´s en filmpjes. Dus zodra ik weer een beetje op gang ben in Nederland zal ik dit zo snel mogelijk doen. Want thuis wacht er een was op me. Pfffffff

Tot morgen!!!!

Geen opmerkingen: