Wachten op een kleintje

maandag 12 februari 2007

Spetter, spatter, spater


Enorm veel regen is er gisteren gevallen. Dus ook veel water in onze achtertuin. De kleine jongen werd wakker en riep al dat hij zijn laarsjes aan wilde. Dus mijn zus heeft die maar bij hem aangetrokken. En ze heeft het geweten. Broek zeik en zeik nat. Want Sennie wilde in de plassen lopen, springen en rijden met zijn fiets. Nog even langs opa en oma lopen om het allemaal te laten zien wat hij deed. Wij kwamen op het idee om hem dan maar even veilig in ons tuin te laten springen in het water. Want Sennie liep op de weg overal naar toe zonder te kijken.

Bij opa en oma in de tuin was het veel leuker want daar waren de plassen groter en dieper.

Sennie was dus ook flink nat. En er lag zelfs nog een beetje sneeuw dus de pret kon niet op.


Wat is dat toch kinderen en water. Ik zelf vind het heel erg leuk om te zien. Bij Sennie heb ik zoiets van laat maar lekker ravotten. Beetje kattekwaad of ondeugendheid is niet erg. Dat hoort er allemaal bij. Sennie had in ieder geval erg veel lol en hij was ook erg nat. Vooral toen hij op het bultje sneeuw ging staan. Want dat was wel erg glad. Voor over bijna helemaal in de plas gevallen. Mijn zwager kon hem nog net op tijd grijpen. Geeft allemaal niets thuis gewoon droge kleren aantrekken. Kleren heeft hij toch genoeg.


Gisteren zei een collega nog tegen me: "Volgens mij is dat jochie vreselijk verwend." Nou daar kan ik wel antwoord opgeven. Hij wordt verwend door ons allemaal. Maar vooral door opa en oma en door mijzelf. Als ik iets leuks zie en ik weet dat hij het ook leuk vindt dan koop ik het ook. Boekjes, speelgoed en kleren. In het begin vooral kleertjes. Maar nu krijgt Sennie bijna elke week (ligt eraan of er een nieuw boekje is) een Dora boekje van mij. Hij is er helemaal weg van. En de meeste kent hij ook al uit zijn hoofd. Natuurlijk niet de letterlijke tekst maar wel het verhaal in grote lijnen.

We zijn allemaal super trots op hem. En vinden dan ook allemaal dat hij super slim is. Tja zeg je toch altijd over je eigen neefje, kleinkind of kind.

Sennie weet nl al 3 kleuren (blauw, rood en groen), kan al tot 10 tellen, weet hoe hij heet (voor- en achternaam), weet haar hij woont (in welke plaats) en weet zijn telefoonnr. En ik vind dat reuze knap. Je ziet nl niet vaak dat een joch van net 2 jaar zijn telnr al weet of tot 10 kan tellen. Ik heb het nog maar 1 keer eerder gezien en dat was bij het zoontje van mijn tante. Die is ook reuze slim. Dus zijn het er meer laat het me weten. Misschien is het wel gewoon heel normaal.


Vandaag, morgen en overmorgen moet Sennie naar het ziekenhuis, voor het eten. Want Sennie eet nog steeds niet goed. Hoop dat er wat uitkomt. Hij is zo iel en zo klein.


2 opmerkingen:

The world according to El zei

Kinderen horen verwend te worden met alle liefde die ze krijgen kunnen. Volgens mij heeft hij daar geen gebrek aan

Nance zei

Man wat een heerlijk gezicht! Je zou toch zelf wel weer zo klein willen zijn en met je laarsjes aan door het water willen stappen...ach wat laarsjes...op sokken, nog veel leuker:-)