De trap

Wie heeft er de trap uitgevonden? Waarom zitten er niet in alle huizen liften of wat dan ook.
Gisteren morgen was het weer eens zover. Kwart over 6, tijd om een plasje te plegen.
De trap vond vast en zeker dat ik er te lang over deed en veranderde zomaar in een glijbaan met hobbels.
Ik heb nog nooit zo snel vriendjelief uit bed zien komen. Normaal doet hij er 20 minuten over. Maar nu niet dus.

Ik ben dus van de trap gevallen, van boven tot helemaal beneden. Met veeeel pijn en een paar tranen toch maar weer even naar bed gegaan. Maar van slapen kwam het niet echt.
Mijn rechterarm deed toch wel heel veel pijn. Maar probeerde me toch een beetje groot te houden tegenover vriendjelief.

Half 9 moest ik werken daarna nog even naar mijn ouders geweest. Deze vonden het verstandig dat ik toch even naar de dokterspost zou gaan. Dus na lang wikken en wegen die mensen maar opgebeld. En ja hoor, ik kan terecht. Nadat ik daar onderzocht was kon ik gelijk door naar de eerste hulp in het ziekenhuis om foto's te maken van mijn elleboog, bovenarm en schouder. Want misschien was het wel gebroken. Daar leek het wel op.
Heb ik weer.
Dus hup naar het ziekenhuis in Lelystad. Daar 5 foto's gemaakt van de arm. Gelukkig was deze niet gebroken maar zwaar gekneusd. Moet een paar dagen rust houden en de arm in een mitella.
Oke, 1 dag in de mitella gehad. Veels te veel gedoe. Ben behoorlijk bont gekleurd. Maar dat gaat vanzelf wel over. Ik kan de arm nu weer een beetje bewegen. Dus die witte doek is overbodig.

Vanochtend mocht ik gezellig naar de tandarts. Een zwakke plek in 1 van mijn kiezen werd geboord en er lag een wortel bloot.
De ochtend begon goed. Tot dat het tijd was om naar binnen te gaan. Als vriendjelief niet mee was gegaan (de schat had vrij genomen voor mij) was ik gevlucht.
Want een held op sokken ben ik echt als het op naalden aankomt.
Uiteindelijk heb ik 3 spuiten in mijn giegeltje gekregen (ik voelde nog te veel). Heb wel een paar traantjes gelaten maar voor de rest heb ik de assistent of tandarts geen blauw oog geslagen.
Gelukkig begint de verdoving nu langzaam uit te werken. Wat is dat een raar gevoel zeg.

Het was me het weekend/maandag wel.