Zoals een heleboel mensen wel weten ben ik figuurlijk hard op mijn plaat gegaan. Ik zit er door heen, ben op, uitgeblust of hoe je het ook maar wilt noemen.
Ik heb een tijdje in de anonimiteit geleefd, maar nu wil ik er wel een stukje over los laten. Dit valt nog steeds best moeilijk maar het is ook wel goed.
Ik vind het behoorlijk moeilijk om het er over te hebben en vooral aan mensen waar ik niet alle dagen mee omga. Het zelfs met dierbaren bespreken is soms taboe.
Maar ik ben in de leer. Men noemt het ook wel therapie. 5 dagen in de week kaggel ik 's ochtends vroeg naar Lelystad waar ik in groepsverband leer te praten. Want zo als de meeste van jullie wel weten kan ik absoluut geen gesprekken voeren. Ik vind het moeilijk om het over mijn "problemen" te hebben. Het voordeel van de therapie is is dat ik weer mijn bed uitkom. Ik lag van 10 uur 's avonds tot 5 uur 's middags in mijn bed. En ik sliep ook echt. Elke morgen gaat mijn wekkertje om 7 uur. Want alles gaat op het dooie gemakje zodat ik niet in de stress raak omdat ik me moet haasten.
Om het beestje maar een naam te geven noemen ze het ook wel een Depressie
Elke dag moet ik vertellen aan de groep wat ik die dag ervoor heb gedaan en wat ik die dag ga doen.
1 keer in de week hebben we creatieve therapie. Dus met kleien, verven noem maar op.
1 keer in de week hebben we psychomotorische therapie. Door middel van sport en spel leer je je grenzen aan te geven.
1 keer in de week hebben we zingeving. Dan hebben we het over dingen die in het leven gebeuren. Zoals een nummer bespreken of staking of voor wie je leeft of over het geloof. Iedereen kan vast wel iets bedenken.
1 keer in de week hebben we runningtherapie. Depressieve mensen hebben niet zoveel puf voor dingen daarom is beweging ook heel goed. Zo doen we tikkertje of tay bo, yoga, mikado noem maar op.
en 1 keer in de week gaan we bepaalde onderwerpen langs die spelen bij mensen.
Zoals de belasting. Hoe in te vullen enz
Of over verzekeringen enz enz.
Volgende week komt er nog een nieuwe therapie bij maar daar weet ik nog niets over. Dus even afwachten. Wat ik wel weet is dat het super confronterend kan zijn. Dus ik ben benieuwd
Vandaag had ik psychiatrischonderzoek. En alles is op zijn plek gevallen. Alle gaten zijn gevuld.
De psychiater heeft een diagnose gesteld.
Ik ben Alle Dagen Heel Druk. Of te wel ik heb ADHD. En nu zullen vast wel veel mensen zeggen ach ja maar dat wist ik wel.
Ik wist het dus niet. Ik weet heus wel dat ik soms heel druk kan zijn. Maar wij hebben het beestje nooit een naam gegeven. Maar nu heeft het dus een naam. Ik heet nog steeds hetzelfde alleen Tum met ADHD.
Ik hoop mezelf weer terug te vinden en ik hoop weer te kunnen genieten van het leven.
Het is een beetje een lang verhaal geworden maar om het kort op te schrijven dat wou niet. Nu is het tijd om te slapen want ook al ben ik alle dagen heel druk. Ik heb mijn slaap wel nodig.
